- Release Date: 23 มกราคม 2480
- Producer: บูรพาศิลปภาพยนตร์
- Screenwriter: สุพรรณนาฏ
- Starring: ชิต เกิดกําธร, วณี นวเกียรติ, สวัสดิ์ วิศาลจิตต์, สิงห์ ผูกพานิช
กุหลาบพระนคร
The Rose of Bangkok
ฟิล์ม 35 มม. / ขาวดํา / พากย์
บริษัทสร้าง บูรพาศิลปภาพยนตร์ (BURAPA SILPA FILMS)
ผู้อํานวยการสร้าง เทียน ศรีสุพรรณ
ผู้ประพันธ์ สุพรรณนาฏ
ผู้แต่งบทพากย์ สุพรรณนาฏ
ผู้ประพันธ์เพลง จํารัส รวยนิรันต์
เรื่องย่อ
1 เมษายน วันขึ้นปีใหม่ของชาวสยาม ใคร ๆ
ไม่ว่าหนุ่มสาวต่างทําใจเบิกบานต้อนรับความสุข
แต่ปีใหม่มิได้เปลี่ยนเอาความจนของปีเก่าของคนจนไปด้วยเลย
คงต้องต่อสู้กับความจนต่อไป
วินัย สุปานันท์ ถูกความหมุนเวียนเปลี่ยนชีวิต ของเขาแทบจะนับครั้งไม่ถ้วน
บิดาคือ ร้อยเอกหลวง สัจจาวุธ เสียชีวิตไปก่อนที่เขาจะเป็นหนุ่ม
ทิ้งแม่เจียม และ นิจ น้องสาวที่ยังเล็กให้เผชิญชีวิตตามลําพัง บัดนี้
ความหมุนเวียนเปลี่ยนให้แม่เจียมที่เคยแข็งแรงทํางานเลี้ยงลูกอย่างขันแข็ง
มาเป็นแม่เจียมที่ตามองอะไรไม่เห็น ไม่อาจทํางานได้ อนาถหนาครอบครัวเล็ก ๆ
ต้องประสบมรสุม ทําให้วินัยซึ่งอีกสองเดือนกว่า ๆ ก็จะจบการโรงเรียน
ต้องตัดใจลาออกมาทํางานเลี้ยงแม่และน้องมาเป็นกรรมกรถีบสามล้อ
และได้ถูกคนถีบสามล้อเป็นเพื่อนรักกัน
อีกแห่งหนึ่งในความเป็นอยู่ของชาวพระนคร ณ บ้านของคนผู้มั่งมีแล้ว คือบ้านของ พันโทพระยา สรรพาวุธ นายทหารนอกราชการ กับ สุณี ลูกสาวผู้กําลังเป็นกุหลาบดอกที่งามเด่นอยู่ในพระนคร จึงมีชายหนุ่ม และกระทั่งแก่หลายรายจ้องมองสุณีด้วยความปรารถนาจะได้ครอง แต่ดูเหมือนไม่มีใครได้ใกล้ชิดเกินไปกว่า นายเรืออากาศเอกอารี สมัครยุทธ์ ในสังกัดกรมทหารอากาศ สามารถไปมาหาสู่ที่บ้านได้บ่อย ๆ ซึ่ง นิ่ม หญิงคนใช้ที่ต้องคอยเปิดประตูบ้านให้รถเข้าคุ้นเคย วันนี้อารี มาหาสุณีเพื่อแจ้งข่าวว่าเขาถูกย้ายไปประจํากองบินที่ 5 ประจวบคีรีขันธ์ แล้วถามถึงเรื่องส่วนตัว แต่สุณีนิ่งเฉย อารีจึงกลับไปอย่างผิดหวังเช่นเคย
วันนี้เจ้าคุณพ่อกับสุณีไปธนาคารเพื่อเบิก เงินสด 5 พันบาทสําหรับจะซื้อที่ดินที่มีคนมาบอกขาย แต่ระหว่างเดินทางกลับบ้าน รถยนต์เกิดเสียกลางทาง เจ้าคุณไม่รอให้คนขับซ่อม เรียกรถสามล้อกลับบ้านกับลูก บังเอิญวินัยถีบสามล้อมาพอดี รับไปส่งถึงบ้าน เจ้ากรรม ท่านเจ้าคุณและสุณีลืมกระเป๋าสตางค์ไว้ที่เบาะสามล้อ วินัยกลับถึงบ้าน จึงรู้ว่าผู้โดยสารลืมกระเป๋า ทีแรกถูกว่าให้เอาไปลงทุนเปิดร้านขายของ แต่แม่เจียม ว่าให้เอาไปคืนเขาและขอให้เขา เขาอาจเห็นความดีและ หางานดี ๆ ให้ทํา ถูกพยายามทักท้วง แต่แม่เจียมบอกว่า ลูกผู้ชายเราควรจะทําตนให้เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นบ้าง ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์และรัฐธรรมนูญ สิ่งเหล่านี้ อีกที่เราควรรักและหวงไว้ประดุจชีวิตของเรา
วินัยกับถูกจึงเอากระเป๋าไปคืนเจ้าของ ทีแรก นิ่ม หญิงคนใช้จะไล่ออกไปเพราะเห็นเป็นคนชั้นต่ํา แต่สุณีมาเห็นเข้าเสียก่อน ท่านเจ้าคุณดีใจจะให้รางวัล 200 บาท แต่วินัยไม่รับ หากขอให้หางานให้ทํา ท่านเห็นว่า เป็นคนซื่อ จึงเมตตาให้มาอยู่ในบ้านกันทั้งหมด ทั้งแม่ น้องสาวและเจ้าถูก และหางานดี ๆ ให้วินัยทําและหาหมอรักษาตาแม่จนหาย
สุณีรู้สึกชอบวินัย ในขณะที่นิ่มสาวใช้ก็รักกับถูก วินัยแรก ๆ ก็เจียมตน แต่เมื่อสุณีเผยใจก็รับรัก พอดีถึงเวลาเกณฑ์ทหาร วินัยและถูกถูกเกณฑ์ จะต้องไปเป็น ทหารประจําที่กองบิน 5 ประจวบคีรีขันธ์ คืนก่อนจากไปวินัยได้ไปพบสุณีที่ห้องเพื่อบอกลาและสัญญารักกัน ตลอดไปแล้วเป็นของกันและกัน
วินัยกับถูกไปรับใช้ชาติที่กรมทหารราชบุรี วันหนึ่งที่ร้านของ สมศรี แม่ค้าขนมหวานตาหวานประจํากรมทหาร ซึ่งมีพวกพลทหารมาเกาะแกะอยู่เสมอ มีพลทหารเกเรคนหนึ่งจับมือแม่ค้า วินัยเห็นว่าไม่เหมาะ สมจึงว่ากล่าว จึงเกิดท้ากันขึ้น และชกกัน เมื่อพลเกเร เห็นท่าว่าสู้ไม่ได้จึงชักมีดแทงถูกแขนวินัย ดีว่าพรรคพวกช่วยกันแยกออกไป สมศรีตาหวานช่วยทําบาดแผลให้วินัยอย่างใกล้ชิด บังเอิญ อารี นายทหารหนุ่มเดินถ่ายรูปเล่นมาเห็นทั้งสองใกล้ชิดกัน ไม่ทันเห็นเขาทําบาดแผล นึกว่าทั้งสองรักกันก็ขอถ่ายรูปให้ สมศรีดีใจซบศีรษะกับไหล่วินัย ต่อมาสมศรีบอกรักวินัยแต่วินัยปฏิเสธว่าตนมีคนรักแล้ว ขอให้คิดเป็นพี่ชายเถอะ
ต่อมา อารีได้ลาพักผ่อนเพื่อเข้ากรุงเทพ และ ขอให้เจ้าคุณสัตยาฯ บิดาไปสู่ขอสุณี ซึ่งเจ้าคุณพ่อของสุณีไม่ปฏิเสธแต่ขอถามสุณีก่อน ข้างสุณีก็ขอผัดไปพักผ่อนตากอากาศก่อน โดยเธอกับนิ่มสาวใช้พากันไปหัวหิน และเลยไปประจวบฯ ตั้งใจจะไปเยี่ยมวินัยและถูกที่กรมทหาร คนในกรมบอกว่าให้ไปหาที่บ้านภรรยาคือสมศรี แม่ค้าตาหวาน สุณีไปพบสมศรีซึ่งแสดงตัวว่าเป็นภรรยาของวินัยและ ยวง น้องสาวก็แสดงตัวว่าเป็นภรรยาถูก สุณีช้ำใจกลับกรุงเทพและตอบตกลงเข้าพิธีแต่งงานกับ อารี
วันแต่งงาน เป็นวันที่วินัยปลดประจําการกลับบ้าน เขามาถึงบ้านในตอนดึกดื่นแล้ว แขกเหรื่อในงานแต่งเหลือไม่กี่คน วินัยเมื่อมาพบเหตุไม่ทราบมาก่อนก็เข้าไปหาสุณีในห้อง เกิดต่อว่าต่อขานกันขึ้น สุณีหยิบปืนออกมาจากใต้หมอนขู่ให้วินัยออกไป วินัยไม่ยอม ขอตาย ด้วยมือสุณี บังเอิญท่านเจ้าคุณพ่อและอารีแอบฟังอยู่นอกห้อง อารีจึงเข้ามาห้าม และบอกความจริงแก่สุณีว่า วินัยและสมศรีมิได้เป็นอะไรกัน และแล้วอารีก็เสียสละ แจ้งเจ้าคุณพ่อของเจ้าสาวว่า ให้คืนนี้เป็นงานแต่งของ วินัยกับสุณีก็แล้วกัน ตนยอมหลีกทางไป
สิงห์ ผูกพานิช, วณี นวเกียรติ, สวัสดิ์ วิศาลจิตต์, ชิต เกิดกําธร
แสดงความคิดเห็น