คำโปรย :
“อย่าตกใจ..ถ้าแค่ได้ยิน..เสียงหายใจ..ของพวกมัน”
“อย่าให้มันรู้..ว่าพวกมัน..มีตัวตน”
“อย่าไว้ใจ..แม้กระทั่งตนเอง”

เนื้อเรื่องย่อ: เรื่องราว 4 วันที่เกิดขึ้นในโรงพิมพ์ขนาด 4 คูหา โดยศูนย์กลางของเรื่องราวอยู่ที่ อุ้ย เด็กสาวที่หนีตายมาจากต่างจังหวัด ซึ่งถูกส่งให้มาอาศัยอยู่กับ ป้าบัว ที่กรุงเทพฯ ญาติห่าง ๆ หลังจากสูญเสียพ่อ แม่ ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของอุ้ยจะดีขึ้น แต่ทันที่ที่ก้าวเท้าเข้าสู่โรงพิมพ์แห่งนี้ กลับกลายเป็นว่าสิ่งที่อุ้ยต้องเผชิญคือความผิดปกติของบรรยากาศ สถานที่พร้อมทั้งผู้คนอีก 3 คนที่ดูแปลกตาในโรงพิมพ์แห่งนี้ โดยเริ่มที่ป้าบัว เจ้าของโรงพิมพ์ที่มีอีกอาชีพที่ไม่ธรรมดาคือร่างทรงของเจ้าพ่อ อาร์มหลานชายวัย 12 ขวบของป้าบัวที่ดูลึกลับและหวาดกลัวต่อการเข้าห้องน้ำ และพูดถึงใครบางคนตลอดเวลา คนสุดท้าย ไม้ ลูกจ้างของโรงพิมพ์ที่ไม่ค่อยถูกกับอุ้ยนับตั้งแต่วันแรกที่มาถึง ทุกชั่วโมงในแต่ละวันค่อย ๆ ผ่านไปที่ละน้อย พอ ๆ กับที่อุ้ยค่อย ๆ ซึมซับถึงความแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นในโรงพิมพ์ ทำให้อุ้ยต้องอาศัยยาระงับประสาทและพึ่งพามันตลอดเพื่อกัดกร่อนและลดทอนความตึงเครียดที่ตามรุกเร้าเธอโดยไม่ปล่อยโอกาสให้หายใจ และตั้งตัว จนกระทั่งเธอได้สัมผัสถึงรูปแบบของสิ่งที่ถูกเรียกขานว่าปีศาจตรงหน้าเข้าอย่างจัง

เนื้อเรื่องนั้น เป็นการจับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโรงพิมพ์แห่งหนึ่งในระยะเวลา 4 วัน โดยเรื่องจะมีจุดศูนย์กลางอยู่ที่ อุ้ย เด็กสาวที่หนีตายมาจากต่างจังหวัดมาอาศัยอยู่กับ ป้าบัว ญาติห่าง ๆ เพราะพ่อและแม่ถูกสั่งฆ่าจากผู้มีอิทธิพล และเป็นเหตุให้เธอต้องประสบกับภาพหลอนของฆาตกรที่มาไล่ฆ่าเธออยู่เสมอ แต่การที่เธอย้ายมาที่โรงพิมพ์แห่งนี้ก็ใช่ว่าจะทำให้ชีวิตของเธอดีขึ้น เพราะกลายเป็นว่าเธอต้องเผชิญกับความผิดปกติของบรรยากาศของสถานที่ พร้อมทั้งผู้คนแปลกๆ อีก 3 คนในโรงพิมพ์แห่งนี้

ป้าบัว เจ้าของโรงพิมพ์ที่มีอีกหนึ่งอาชีพหนึ่งคือร่างทรง ป้าบัวกลายมาเป็นคนทรงเนื่องจากสูญเสียสามีและลูกชาย โดยทิ้งหลานชายชื่อ อาร์ม ไว้ให้เลี้ยงดู อาร์ม เด็กชายวัย 11-12 ขวบ หลานชายป้าบัวที่ดูลึกลับ และหวาดกลัวต่อการเข้าห้องน้ำ พร้อมกับพูดถึงใครบางคนที่เขาเชื่อว่าปรากฎอยู่ในบ้านตลอดเวลา และเชื่อว่าบ้านหลังนี้ไม่ได้มีเพียงเรา 3 คน ไม้ หนุ่มลูกจ้างวัยรุ่นประเภทหาเช้ากินค่ำประจำโรงพิมพ์ ซึ่งไม่เคยพูดจาถูกหู อุ้ย เลยตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกัน ภาพของไม้ที่ อุ้ย รับรู้มาจากคนงานอื่นก็คือ เพื่อนของไม้เคยงัดแงะบุกรุกเข้ามาในโรงพิมพ์เพื่อขโมยของ แต่ด้วยเหตุบังเอิญทำให้เขาต้องมาพัวพันกับเรื่องราวต่างๆ ของโรงพิมพ์แห่งนี้

สิ่งที่เกิดขึ้นในโรงพิมพ์ทุกชั่วโมงในแต่ละวันค่อย ๆ ผ่านไปทีละน้อยๆ พอๆ กับการที่อุ้ยค่อยๆ ซึมซับถึงความแปลกประหลาดที่เกิดขึ้น ด้วยเหตุนี้ทำให้ อุ้ย ต้องอาศัยยาระงับประสาทที่เธอต้องพกติดตัว และพึ่งมันเพื่อกัดกร่อน และลดทอนความตึงเครียด ที่ตามรุกเร้าเธอโดยไม่ปล่อยโอกาสได้หายใจและให้ทันตั้งตัว จนในที่สุดเธอได้เผชิญและสัมผัสถึงกับรูปแบบของสิ่งที่ถูกเรียกขานว่า ปีศาจ

นักแสดง:

ความยาว: 110 นาที
ระบบถ่ายทำ: ฟิล์ม 35 มม., สี
วันที่เข้าฉาย: 20 กุมภาพันธ์ 2547