ประวัติน้องเกรซ ด.ญ. นวรัตน์ เตชะรัตนประเสริฐ

หลายคนรู้จัก น้องเกรซ ในฐานะของลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเสี่ยเจียง สมศักดิ์ เตชะรัตนประเสริฐ ผู้อำนวยการสร้างที่คร่ำหวอดและมีส่วนสำคัญกับอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะประธานบริษัทสหมงคลฟิล์มอินเตอร์เนชั่นแนล และนายกสมาคมสมาพันธ์ภาพยนตร์แห่งชาติ

แต่ถ้าในฐานะนักแสดง เธอแจ้งเกิดจากผลงานการแสดงในบทนำเรื่องแรกอย่าง “เอ๋อเหรอ” จากบทบาทของ “ลูกแก้ว” เด็กผู้หญิงที่แก่นแก้วไม่ต่างจากเด็กผู้ชายซึ่งมีเพื่อนสนิทเป็นเด็กพิเศษอย่างต๋อง ที่ร่วมเดินทางผจญภัยไปด้วยกัน โดยผ่านการกำกับของพจน์ อานนท์

น้องเกรซเป็นเด็กผู้หญิงวัย 9 ขวบที่มีความพิเศษหลายอย่างอยู่ในตัว อาทิสามารถทำลิ้นสามแฉก(ลิ้นห่อหมก), ลิ้นสองแฉก, ยกขาพาดคอ ชอบร้องเพลงและเต้นเก่ง

หลายคนที่ได้คลุกคลีหรือรู้จักน้องเกรซ ต่างเห็นพ้องต้องกันว่า เกรซคือ “เด็กมหัศจรรย์สุดไฮเปอร์” ที่อารมณ์ดี ขี้เล่น อยู่เฉยไม่เป็น ฉลาด ช่างคิดเกินเด็กธรรมดา มีความรับผิดชอบสูงรักการแสดง พอ ๆ กับรักเรียนและชอบไปวัด ไปมาหมดแล้วทั้งในกรุงเทพฯ และต่างจังหวัด โดยเฉพาะวัดในอยุธยา

ชื่อนวรัตน์ มีความหมายคือ แก้ว 9 ประการ เนื่องจากเกิดวันที่ 9 เดือน 9 (กันยายน) ปี 2539 ตอน 9โมง 39 นาที ที่โรงพยาบาลพระราม 9 ห้องคลอดเบอร์ 9 พร้อมน้ำหนัก 3.69 กิโลกรัม ว่ากันว่าเกรซเกิดมา พร้อมกับเลขประจำตัวคือเลข 9 ปีนี้เกรซอายุ 9 ขวบแล้ว

ปัจจุบันเกรซเรียนอยู่ที่โรงเรียนนานาชาติร่วมฤดี อินเตอร์เนชั่นแนล (RIS) เกรด 4 เทียบได้กับชั้น ป. 4

เกรซเป็นเด็กผู้หญิงที่หลายคนคิดว่าเป็นเด็กผู้ชาย อาจจะเป็นเพราะอุปนิสัย ท่าทาง โดยเฉพาะทรงผม ซึ่งมีที่มา ก่อนหน้านี้ผมของเกรซยาวสลวยเหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไป แต่เป็นเพราะการที่ตัวเกรซเองมีโรคประจำตัวคือเป็นโรคภูมิแพ้ ชนิดไม่ธรรมดา ตั้งแต่แพ้อากาศ, น้ำยาซักผ้า, ดอกไม้, ขนสัตว์, ขนพรม, ฝุ่น, อากาศร้อน, น้ำยาโกรกผม, น้ำยาไฮไลท์, สบู่, แชมพู ถึงขนาดที่ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งที่แพ้แชมพู จนทำให้เกรซเองต้องสกินเฮด มาแล้ว เพราะผมร่วงเป็นกระจุก ๆ จนทำให้หลายคนคิดว่าเกรซเป็นเด็กผู้ชาย หลังจากนั้นเป็นต้นมาเกรซก็เลยไว้ผมสั้นมาตลอด

และที่สำคัญ กิจกรรมส่วนใหญ่ที่เกรซชอบเล่นก็ดันเป็นพวกเกมต่อสู้ เกมยิง หรือไม่ก็เล่นปืน โดยเฉพาะฟุตบอลที่เป็นกีฬาสุดโปรด โดยตำแหน่งแรกที่เล่นคือ ผู้รักษาประตู แต่หลัง ๆ โดนคำสั่งห้ามเล่นโดยเด็ดขาดแล้ว เพราะไม่งั้นกระดูกขาของเกรซต้องงอกปูด ๆ จนเท้าเสียทรงอย่างแน่นอน รวมไปถึงการแพ้นมวัว จึงต้องหันไปดื่มนมถั่วเหลือง และนมถั่วเหลืองนี่เองที่ทำให้น้องเกรซกลายเป็นเด็กไฮเปอร์ในสายตาของใครอีกหลายคน เนื่องจากปกติแล้วเด็กไทยจะไม่มีเอนไซม์ในการย่อยโปรตีนจากนมถั่วเหลืองเท่าที่ควร ซึ่งมีอยู่ปริมาณสูง ทำให้การเผาผลาญแคลอรี่ในร่างกาย ที่ไม่ทันความร้อนในตัว ก็จะก่อให้เป็นพลังทำให้เด็กอยู่ไม่สุข นั่งนิ่งไม่เป็น คิดโน่น ทำนี่ตลอดเวลา

ตอนนี้เกรซใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเรียนหนังสือและการถ่ายภาพยนตร์ หลังจากปิดกล้อง “ข้าวเหนียวหมูปิ้ง” แล้ว เกรซยังมีผลงานการแสดงตามมาติด ๆ อีกใน “ไฉไล” ก่อนจะต่อด้วย “POWER KIDS”, “นเรศวร” และ “ส้มตำ” โดยที่จะเลือกถ่ายหนังส่วนใหญ่เฉพาะวันเสาร์และอาทิตย์เท่านั้น

เอ๋อเหรอ (2548)

ข้าวเหนียวหมูปิ้ง (2549)

ไฉไล (2549)

ก้านกล้วย (พากย์-2549)

สลัดตาเดียวกับเด็ก 200 ตา (2551)

นาค (พากย์-2551)

ส้มตำ (2551)

5 หัวใจฮีโร่ (2552)