หนังเร่

อาชีพอีกอย่างหนึ่งที่กําลังจะค่อยๆสูญไป โดยเฉพาะในกรุงเทพฯก็คืออาชีพหนังเร่ ตามต่างจังหวัดยังพอหาดูกันได้บ้าง เช่น ตามงานวัดที่นิยมมีหนังกลางแปลง งานฉลองเปิดตลาดใหม่ หรือแม้แต่แก้บนก็ยังพอมีให้เห็นกันอยู่บ้างประปราย

“อาชีพนี้จะว่าดีก็ไม่จริงหรอกครับ เพราะมันไม่ค่อยแน่นอน บางพักก็ไม่มีงานเลย โดยเฉพาะช่วงเข้าพรรษา เงียบมาก อาจจะเป็นเพราะฝนตกก็ ได้ ถ้าเปลี่ยนอาชีพได้ผมก็อยากเปลี่ยนเหมือนกัน”

นายบรรลุ สุทธาพร พ่อค้าหนังเร่ผู้ซึ่งเราพบเมื่อคราวมีการฉายภาพยนตร์แก้บนใกล้ๆ สํานักงานของเรานี่เอง เล่าให้ฟังว่า

“ตอนนี้ผมมาฉายหนังแก้บนให้เขาอยู่ ฉายมาเป็นเวลา เกือบ 10 วันแล้ว ฉายคืนละ 2 เรื่อง ...จะเรียกว่าหนังเร่ก็คงจะใช่ครับ เพราะใครจ้างไปฉาย  ตรงไหนผมก็ไป ยกเว้นออกต่างจังหวัดเพราะต้องเสียค่ารถค่ารา มันไม่คุ้ม มีคนอื่นเขาก็ทําอยู่ แต่ของผมไม่ทํา

...ส่วนเรื่องหนังที่จะฉาย ก็แล้วแต่จะตกลงกัน จะเป็น หนังไทย จีน แขก ฝรั่ง ก็ได้ เจ้าภาพจะหามาเองก็ได้ เราก็มี  อุปกรณ์ในการฉายครบทุกอย่าง  ของเรามีจอหนังหลายขนาดแล้วแต่สถานที่ ที่เล็กก็จอเล็ก ที่ใหญ่ก็จอใหญ่ จอขนาดใหญ่สุดที่ผมมีก็ประมาณ 12 เมตร

...ถ้าเจ้าภาพหาหนังมาเอง ผมก็คิดค่าบริการประมาณ  คืนละ 700-800 บาท หรือถ้าไม่มีหนังผมก็หาให้ได้”

 เขายังเสริมต่อถึงความจําเป็นที่ต้องยึดอาชีพที่เขาคิดว่า  เป็นอาชีพไม่แน่นอนนี้ให้เราฟังอีกว่า

“คือว่าอาชีพนี้ทํามาตั้งแต่ครั้งบรรพบุรุษ ชื่อบริษัทสุทธา ภาพยนตร์ อยู่เลขที่ 32 สวน หลวงซอย 1 ปทุมวัน โทฯ 214-0152 พอพ่อผมเลิกก็ยกอุปกรณ์เหล่านี้ให้ลูกหลานทํา ต่อ ก็ทํากันมาเรื่อยๆ ตัวผมเองจบแค่ป.7 จากโรงเรียนบัณฑิตวิทยา

...ถ้าช่วงไหนไม่มีงาน .. ผมก็ต้องพยายามหาลําไพ่พิเศษ โดยการหางานนอกบ้านทํา จะหวังพึ่งอาชีพนี้อย่างเดียวไม่ได้  เพราะบางพักไม่มีงานเป็นอาทิตย์ๆเลยก็ยังมี ผมไม่มีทาง เลือกก็ต้องลองหันไปทําอย่างอื่นดูบ้าง”

นี่แหละความไม่แน่นอน...โดยเฉพาะในวงการภาพยนตร์  หรือวงการบันเทิง เมื่อวิวัฒนาการ ของคนรุ่นใหม่เข้ามาแทนที่ อาชีพ  พ่อค้าหนังเร่อย่างเขานี่ก็ย่อมจะ ต้องดับรัศมีไปตามระเบียบ

บันทึกแมงป่อง